字典释义：
[bàng]
〈名〉
棍,杖。“棒”的俗字 。
如:棓击(用棍棒打)
梿枷
另见 bèi
[pǒu]
1. 棓 [bàng]2. 棓 [bèi]
〈名〉
棍,杖。“棒”的俗字 。
如:棓击(用棍棒打)
梿枷
另见 bèi
——“五棓子”( wǔbèizǐ)即“五倍子”,药名
另见 bàng
[bèi]
——“五棓子”( wǔbèizǐ)即“五倍子”,药名
另见 bàng
[bēi]
1. 棓 [bàng]2. 棓 [bèi]
〈名〉
棍,杖。“棒”的俗字 。
如:棓击(用棍棒打)
梿枷
另见 bèi
——“五棓子”( wǔbèizǐ)即“五倍子”,药名
另见 bàng
[bàng]
[pǒu]
[bèi]
[bēi]
[bàng]
[pǒu]
[bèi]
[bēi]
[bàng]
白棓 [bái bàng]
棓击 [bàng jī]
枪棓 [qiāng bàng]
巨棓 [jù bàng]
棓喝 [bàng hē]
棓枪 [bàng qiāng]
铁棓 [tiě bàng]
桃棓 [táo bàng]
棓酸 [bàng suān]