字典释义：
[fèn]
〈动〉
(会意。小篆字形,从采(矢)。合起来表示双手持簸箕清除污秽。本义:扫除)
同本义
粪,弃除也。——《说文》
堂上不粪,则郊草不芸。——《荀子·强国》
又如:粪除(扫除);粪洒(洒扫)
施肥
凡粪种。——《周礼·草人》。注:“凡所以粪种者,皆谓煮取汁也。”
却是走马以粪。——《老子》。注:“粪田也。”
又如:粪治(施肥治田);粪种(古代的一种耕种方法)
〈名〉
屎,粪便
一亩之稼,则粪溉者先芽。——宋· 沈括《梦溪笔谈》
又如:粪清(粪汁);粪溷(粪坑;厕所);马粪;牛粪;粪棋(低劣的棋艺)
肥料 。
如:粪壤(指拌有肥料的灰土)
[fèn]
[fèn]
[fèn]
鸟粪 [niǎo fèn]
视如粪土 [shì rú fèn tǔ]
粪便 [fèn biàn]
牛粪 [niú fèn]
粪池 [fèn chí]
粪土 [fèn tǔ]
粪坑 [fèn kēng]
大粪 [dà fèn]
粪堆 [fèn duī]
粪肥 [fèn féi]
粪桶 [fèn tǒng]
沤粪 [ōu fèn]
遗粪 [yí fèn]
粪混 [fèn hùn]
粪门 [fèn mén]
水粪 [shuǐ fèn]
出粪 [chū fèn]
粪车 [fèn chē]
潦粪 [liáo fèn]
粪筐 [fèn kuāng]
插粪 [chā fèn]
底粪 [dǐ fèn]
粪清 [fèn qīng]
粪墙 [fèn qiáng]
粪秽 [fèn huì]
倒粪 [dào fèn]
熟粪 [shú fèn]
文粪 [wén fèn]
粪棋 [fèn qí]
干粪 [gān fèn]
粪箕 [fèn jī]
上粪 [shàng fèn]
粪壤 [fèn rǎng]
粪种 [fèn zhǒng]
粪场 [fèn chǎng]
粪丸 [fèn wán]
耳粪 [ěr fèn]
粪洒 [fèn sǎ]
粪溷 [fèn hùn]
尝粪 [cháng fèn]