字典释义：
[pì]
〈名〉
砖,古代又称“瓴甓”
从瓦,辟声。——《说文》
在瓦甓。——《庄子·知北游》
又如:甓鹙(砖壁);甓涂(以砖铺路)
〈动〉
用砖砌
明年,甓通州外郛;八年移镇 彰德,甓其城。—— 明· 方孝孺《东瓯王神道铭》
[pì]
[pì]
[pì]
踊甓 [yǒng pì]
瓴甓 [líng pì]
甓珠 [pì zhū]
运甓 [yùn pì]
砻甓 [lóng pì]
砖甓 [zhuān pì]
甓甃 [pì zhòu]
陶甓 [táo pì]
甃甓 [zhòu pì]
青甓 [qīng pì]
塼甓 [zhuān pì]
甓器 [pì qì]
瓦甓 [wǎ pì]
甓涂 [pì tú]
甓社珠 [pì shè zhū]
令甓祴 [lìng pì gāi]
运百甓 [yùn bǎi pì]