字典释义：
[chuí]
〈名〉
(形声。从木,追声。本义:槌子,敲击工具) 同本义
凿所以入木者,槌叩之也。——汉· 王充《论衡》
又如:鼓槌;槌杵(棒槌);槌砧(铁锤和铁砧);槌轮(用竹木做成载人或运货的车子);槌棒(敲打用的木棒)
〈动〉
捶打;敲击
阿母得闻之,槌床便大怒。——《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》
收得馥大儿,槌折两脚。——《三国志·袁绍传》注
又如:槌心(自槌胸脯);槌牛(击杀牛);槌胸踏地(捶胸顿足);槌鼓(击鼓);槌毁(抨击诋毁);槌击(敲击);槌枪(古兵器名)
[chuí]
[chuí]
[chuí]
落槌 [luò chuí]
法槌 [fǎ chuí]
木槌 [mù chuí]
鼓槌 [gǔ chuí]
闪槌 [shǎn chuí]
爻槌 [yáo chuí]
槌枪 [chuí qiāng]
槌心 [chuí xīn]
楗槌 [jiàn chuí]
金槌 [jīn chuí]
钝槌 [dùn chuí]
犍槌 [jiān chuí]
槌牛 [chuí niú]
白槌 [bái chuí]
槌球 [chuí qiú]
槌轮 [chuí lún]
槌杵 [chuí chǔ]
槌琢 [chuí zhuó]
麻槌 [má chuí]
欋槌 [qú chuí]
炉槌 [lú chuí]
摇槌 [yáo chuí]
槌毁 [chuí huǐ]
掺槌 [chān chuí]
犀槌 [xī chuí]
相槌 [xiāng chuí]
蚕槌 [cán chuí]
槌凿 [chuí záo]
擂槌 [lèi chuí]
砂槌 [shā chuí]
榔槌 [láng chuí]
槌额 [chuí é]
槌提 [chuí tí]
槌击 [chuí jī]
乳槌 [rǔ chuí]
槌棒 [chuí bàng]
凸槌 [tū chuí]
槌鼓 [chuí gǔ]
牙槌 [yá chuí]
槌饼 [chuí bǐng]