[qián shǒu]
古代称平民;老百姓。
《礼记·祭义》:“明命鬼神,以为黔首则。” 郑玄 注:“黔首,谓民也。” 孔颖达 疏:“黔首,谓万民也。黔,谓黑也。凡人以黑巾覆头,故谓之黔首。”《史记·秦始皇本纪》:“二十六年……更民名曰黔首。” 唐 元稹 《出门行》:“丧车黔首葬,吊客青蝇至。” 严复 《原强》:“当是之时,哀哀黔首,袵草枕戈,不得喙息。”
[qián shǒu]
[qián shǒu]
[qián shǒu]
灾荒年月,饿死的黔首成千上万。
[qián shǒu]
黔黎 [qián lí]
指平民百姓。黔:黔首。黎:黎民。