[shàn méi shàn yǎn]
【解释】:形容容貌善良。
【出自】:清·西周生《醒世姻缘传》第九回:“虽是吊死……倒比活的时节去了那许多的杀气,反是善眉善眼的。”老舍《老张的哲学》十一:“门房里坐着一个老人,善眉善眼象世传当仆人的样子。”
【示例】:他的弟弟都精精壮壮,唯他瘦弱,~的一副忠厚可怜相。 ◎杨绛《写〈围城〉的钱钟书》
[shàn méi shàn yǎn]
[shàn méi shàn yǎn]
[shàn méi shàn yǎn]
他的弟弟都精精壮壮,唯他瘦弱,善眉善眼的一副忠厚可怜相。 ◎杨绛《写〈围城〉的钱钟书》
[shàn méi shàn yǎn]
慈眉善眼 [cí méi shàn yǎn]
形容人的容貌一副善良的样子。同“慈眉善目”。
[shàn méi shàn yǎn]
凶神恶煞 [xiōng shén è shà]
原指凶恶的神。后用来形容非常凶恶的人。
- 善眉善眼
- 眼内无珠
- 珠还合浦